Baju kemeja kerja ni sebenarnya kalau diikut-ikutkan dah berbelas-belas tahun dah dibeli dan dipakai. Baju ni Farah beli sewaktu bekerja di Jalan Sultan Ismail, Kuala Lumpur dulu. Lama dahhh... Ihiksss tak sangka juga agak cermat orangnya hakak ni... Ha ha ha...
Cuma satu jer lah... Entah di mana silapnya, Farah pun tak perasan bila manalah baju kemeja ni boleh terkoyak atau tercarik di satu bahagian. Hendak disimpan atau dibuang terasa sayangggg sangat... Ngeh ngeh ngeh...Al-maklumlah duit gaji sendiri kann??? Alaaa...kalau orang lain belikan pun Farah tetap sayang juga...;-)...
Makanya, salah satu solusi yang ada supaya dapat terus memakai baju kemeja kerja itu adalah tampal. Sayang lahhh... Yang bahagian-bahagian lain tak ada cacat cela pun... Masih dalam kondisi yang baik... Masih boleh dipakai kerana berkeadaan baik...
Oleh yang demikian, terhasillah tampalan yang memang tak kemas ni...Ahaksss...Al-maklumlah tak berseni dalam bidang jahit-menjahit ni sangat. Jadilah kannn? Dari nan hado?
Tak malu ke? Tak segan ke Farah pakai baju bertampal? Hurmm...biarlah orang nak kata apa punnn...sebab orang memang akan berkata selagi mereka boleh berkata-kata... Apa ada hal? Kenapa perlu segan? Lagipun tetap berbaju kan?
Lagipun kawasan atau bahagian baju yang bertampal itu adalah di bahagian yang terlindung dengan "shawl". Selepas pakai "shawl" maka tertutuplah bahagian tampalan yang tidak kemas itu. Muahahaha...
Ingatkan tak merasa pakai baju bertampal-tampal ni...ahakss...rupanya merasa juga bila baju kegemaran jadi begini...